Nocturne

Du skrik nettene mine
i stykker
og pustar tungt på drauane mine
du vesle rovdyr med krafsande negler
og denne hjartelaust intense
suginga
du syg livskrafta mi til ende
og vil ha meir.

Etterpå stirrande
som frå fjerne somer
du min vesle gjest
med forunderleg mørke
melankolske auge
speglande fjerne evigheiter.

Til slutt sovande
du vesle frosk
på kne med baken opp
ein bleievåt oppdagingsreisande
på veg til oss.

Heidi