Den første sommaren

Kan du kjenna skuggene
av di første ferd
i sommarlandet
ei vandring i triumf

Den første klissete softisen
ståande mellom fars kne
kjenna det seige kalde
renna mellom fingrane
dra inn for første gongen
angen av moge gras

Då du
ein liten Columbus
ein siklande Vasco da Gama
som det første menneske
høyrde din eigen pust
oppdaga at du levde

Som ein triumferande kjempe
framleis i bleiene
gurgla du tilveret
nådig i møte
og stei fram i jubel
til middagsluren kalla på deg
boren på sterke armar mot dyna

Heidi